مشاعره باحافظ
وبسایت خبری کوردنیوزر،خبرها و رویدادهای ایران و جهان و مناطق کردنشین را در معرض دید بازدید کنندگان وکاربران محترم قرارمیدهد.ولازم به ذکراست وبسایت کوردنیوزکاملامستقل و وابسته به هیچ یک از جناحهای سیاسی نمیباشد. باتشکر مدیر وبسایت :علیرضاحسینی سقز
مشاعره باحافظ
پنج شنبه 14 / 9 / 1398 ساعت 3:58 | بازدید : 3089 | نویسنده : علیرضاحسینی سقز | ( نظرات )
ﻞ ﻣﺠﺎﺩﻟﻪ ﺷﻌﺮﺍ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺷﻌﺮ ﺣﺎﻓﻆ ‏( ﺗﺮﮎ ﺷﯿﺮﺍﺯﯼ ‏) ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺷﻌﺮﯼ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﻡ 45 ﺣﺎﻓﻆ : ﺍﮔﺮ ﺁﻥ ﺗﺮﮎ ﺷﯿﺮﺍﺯﯼ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﺭﺩ ﺩﻝ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻝ ﻫﻨﺪﻭﯾﺶ ﺑﺨﺸﻢ ﺳﻤﺮﻗﻨﺪ ﻭ ﺑﺨﺎﺭﺍ ﺭﺍ ﺻﺎﺋﺐ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﺣﺎﻓﻆ : ﻫﺮ ﺁﻥ ﮐﺲ ﭼﯿﺰ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ، ﺯ ﺟﺎﻥ ﺧﻮﯾﺶ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ ﻧﻪ ﭼﻮﻥ ﺣﺎﻓﻆ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ ﺳﻤﺮﻗﻨﺪ ﻭ ﺑﺨﺎﺭﺍ ﺭﺍ ﺍﮔﺮ ﺁﻥ ﺗﺮﮎ ﺷﯿﺮﺍﺯﯼ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﺭﺩ ﺩﻝ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻝ ﻫﻨﺪﻭﯾﺶ ﺑﺨﺸﻢ ﺳﺮ ﻭ ﺩﺳﺖ ﻭ ﺗﻦ ﻭ ﭘﺎ ﺭﺍ ﺷﻬﺮﯾﺎﺭ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﻫﺮ ﺩﻭ : ﻫﺮ ﺁﻥ ﮐﺲ ﭼﯿﺰ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ ﺑﺴﺎﻥ ﻣﺮﺩ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ ﻧﻪ ﭼﻮﻥ ﺻﺎﺋﺐ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ ﺳﺮ ﻭ ﺩﺳﺖ ﻭ ﺗﻦ ﻭ ﭘﺎ ﺭﺍ ﺳﺮ ﻭ ﺩﺳﺖ ﻭ ﺗﻦ ﻭ ﭘﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﮔﻮﺭ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﻨﺪ ﻧﻪ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺗﺮﮎ ﺷﯿﺮﺍﺯﯼ ﮐﻪ ﺑﺮﺩﻩ ﺟﻤﻠﻪ ﺩﻝ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﮔﺮ ﺁﻥ ﺗﺮﮎ ﺷﯿﺮﺍﺯﯼ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﺭﺩ ﺩﻝ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻝ ﻫﻨﺪﻭﯾﺶ ﺑﺨﺸﻢ ﺗﻤﺎﻡ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺍﺟﺰﺍ ﺭﺍ ﺍﻣﯿﺮ ﻧﻈﺎﻡ ﮔﺮﻭﺳﯽ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﺣﺎﻓﻆ : ﺍﮔﺮ ﺁﻥ ﮐﺮﺩ ﮔﺮﻭﺳﯽ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﺭﺩ ﺩﻝ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﺪﻭ ﺑﺨﺸﻢ ﺗﻦ ﻭ ﺟﺎﻥ ﻭ ﺳﺮﻭ ﭘﺎ ﺭﺍ ﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩﯼ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﻠﮏ ﺧﻮﯾﺸﺘﻦ ﺑﺨﺸﯽ ﻧﻪ ﭼﻮﻥ ﺣﺎﻓﻆ ﮐﻪ ﻣﯿﺒﺨﺸﺪ ﺳﻤﺮﻗﻨﺪ ﻭ ﺑﺨﺎﺭﺍ ﺭﺍ ﺩﮐﺘﺮ ﺍﻧﻮﺷﻪ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﺍﻣﯿﺮ ﻧﻈﺎﻡ ﮔﺮﻭﺳﯽ : ﺍﮔﺮ ﺁﻥ ﻣﻬﺮﺥ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺑﺪﺳﺖ ﺍﺭﺩ ﺩﻝ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺗﺮﺵ ﺑﺨﺸﻢ ﺗﻤﺎﻡ ﺭﻭﺡ ﻭ ﻣﻌﻨﺎ ﺭﺍ ﺳﺮ ﻭ ﺩﺳﺖ ﻭ ﺗﻦ ﻭ ﭘﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﮔﻮﺭ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﻨﺪ ﻧﻪ ﺑﺮ ﺁﻥ ﻣﻪ ﻟﻘﺎﯼ ﻣﺎ ﮐﻪ ﺷﻮﺭ ﺍﻓﮑﻨﺪﻩ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﺍ ﺭﻧﺪ ﺗﺒﺮﯾﺰﯼ ﻫﻢ ﺩﺭ ﭘﺎﺳﺦ ﺣﺎﻓﻆ ، ﺻﺎﺋﺐ ﻭ ﺷﻬﺮﯾﺎﺭ : ﺍﮔﺮ ﺁﻥ ﺗﺮﮎ ﺷﯿﺮﺍﺯﯼ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﺭﺩ ﺩﻝ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻬﺎﯾﺶ ﻫﻢ ﺑﺒﺎﯾﺪ ﺍﻭ ﺑﺒﺨﺸﺪ ﮐﻞ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﺍ ﻣﮕﺮ ﻣﻦ ﻣﻐﺰ ﺧﺮ ﺧﻮﺭﺩﻡ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺁﺷﻔﺘﻪ ﺑﺎﺯﺍﺭﯼ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺩﻝ ﺭﺍ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﺭﺩ، ﺑﺒﺨﺸﻢ ﻣﻦ ﺑﺨﺎﺭﺍ ﺭﺍ ﻧﻪ ﭼﻮﻥ ﺻﺎﺋﺐ ﺑﺒﺨﺸﻢ ﻣﻦ ﺳﺮ ﻭ ﺩﺳﺖ ﻭ ﺗﻦ ﻭ ﭘﺎ ﺭﺍ ﻧﻪ ﻣﻦ ﺁﻥ ﺷﻬﺮﯾﺎﺭﺍﻧﻢ ﺑﺒﺨﺸﻢ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺍﺟﺰﺍ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺩﻝ ﺩﺭ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﺎ ﺧﺪﺍ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺍﺭﺯﺩ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺗﺮﮎ ﺷﯿﺮﺍﺯ ﻭ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﻋﺸﻖ ﺯﯾﺒﺎ ﺭﺍ ﻭﻟﯽ ﮔﺮ ﺗﺮﮎ ﺷﯿﺮﺍﺯﯼ ﺩﻫﺪ ﺩﻝ ﺭﺍ ﺑﺪﺳﺖ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﻡ ﻧﯿﺰ ﺷﺎﯾﺪ ﻣﺎ ﺑﺒﺨﺸﯿﻤﺶ ﺑﺨﺎﺭﺍ ﺭﺍ ﻣﺤﻤﺪ ﻓﻀﻠﻌﯽ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﺣﺎﻓﻆ : ﺍﮔﺮ ﺍﯾﻦ ﻣﻬﺮﺥ ﺷﻬﻼ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﺭﺩ ﺩﻝ ﻣﺎﺭﺍ ﺯﯾﺎﺩﺕ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﻭﺭﺍ ﮔﺮ ﺑﺒﺨﺸﻢ ﻣﺎﻝ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺩﯾﻦ ﻣﯿﺒﺨﺸﻨﺪ ﺳﺮ ﻭ ﺩﺳﺖ ﻭ ﺩﻝ ﻭ ﭘﺎ ﺭﺍ ﻧﻪ ﺑﺮﮔﻮﺭ ﻭ ﻧﻪ ﺑﺮ ﺁﺩﻡ ﮔﺮﯼ ﺑﺨﺸﻨﺪ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﺭﺍ ﻣﺤﻤﺪ ﻓﻀﻠﻌﻠﯽ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﺍﻧﻮﺷﻪ ﻭ ﺷﻬﺮﯾﺎﺭ : ﻣﮕﺮ ﻣﻠﺤﺪ ﺷﺪﯼ ﺷﺎﻋﺮ ﻛﻪ ﺭﻭﺡ ﻭ ﻣﻌﻨﯿﺶ ﺑﺨﺸﯽ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺍﺭﺯﺵ ﯾﻚ ﻓﺮﺩ ﺯﯾﺒﺎ ، ﺭﻭﺡ ﻭ ﻣﻌﻨﺎ ﺭﺍ ﺍﻣﺎﻡ ﻋﺼﺮﯼ ﻭ ﺣﺎﺿﺮ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﯿﻬﻮﺩﻩ ﻣﯿﮕﻮﯾﯽ ﻛﻪ ﺭﻭﺡ ﻣﻌﻨﯿﺶ ﺑﺨﺸﯽ ، ﯾﻜﯽ ﻣﻪ ﺭﻭﯼ ﺷﻬﻼ ﺭﺍ ﻭﮔﺮ ﻻﯾﻖ ﺑﻮﺩ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻙ ﭘﺎﯼ ﺍﻭ ﺑﺨﺸﻢ ﻛﻪ ﻧﺎﻻﯾﻖ ﺑﻮﺩ ﺩﺳﺖ ﻭ ﺳﺮ ﻭ ﻫﻢ ﺭﻭﺡ ﻭﻣﻌﻨﺎ ﺭﺍ ﻣﮕﺮ ﯾﻚ ﻣﻬﺮﺥ ﺧﺎﻛﯽ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎ ﭼﯿﺰ ﻣﯿﺒﺨﺸﺪ ﻭﮔﺮ ﺭﻭﺡ ﺍﺭﺯﺷﺶ ﺍﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻋﺮﺵ ﺍﻋﻼ ﺭﺍ ﺑﻪ ﯾﻚ ﻣﻪ ﺭﻭﯼ ﺗﻬﺮﺍﻧﯽ ﻣﮕﺮ ﻣﻌﻨﺎﺵ ﻣﯿﺒﺨﺸﻨﺪ ﻧﺪﺍﻧﯽ ﺍﯾﻦ ﻣﻌﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﯾﺎﻭﻩ ﭼﺮﺕ ﻣﯿﮕﻮﯾﯽ ﺳﯿﺪ ﺣﺴﻦ ﺣﺎﺝ ﺳﯿﺪ ﺟﻮﺍﺩﯼ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﺍﻧﻮﺷﻪ : ﺍﮔﺮ ﻣﯿﺮ ﮐﻤﺎﻧﺪﺍﺭﺍﻥ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﺭﺩ ﺩﻝ ﻣﺎﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺑﺮﻭﯼ ﺧﻤﺶ ﺑﺨﺸﻢ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺷﻌﺮ ﺯﯾﺒﺎ ﺭﺍ ﺗﻤﺎﻡ ﺭﻭﺡ ﻭ ﻣﻌﻨﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﯾﺎﺭ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ ﭼﺮﺍ ﺑﺨﺸﻢ ﺑﺮ ﺍﻭ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﻭ ﺩﻫﺪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﻻ ﺍﯼ ﺣﺎﺗﻢ ﻃﺎﺋﯽ ﺯ ﺟﯿﺐ ﻏﯿﺐ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﯽ ؟ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺍﺭﺯﺵ ﯾﻚ ﺑﭽﻪ ﻣﯿﻤﻮﻥ ﺭﻭﺡ ﻭ ﻣﻌﻨﺎ ﺭﺍ ﯾﻚ ﺷﺎﻋﺮ ﯾﺎ ﺷﺎﻋﺮﻩ ﮔﻤﻨﺎﻡ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﺑﻪ ﺣﺎﻓﻆ ﻭ ﺭﻧﺪ ﺗﺒﺮﯾﺰﯼ ﻭ ﺻﺎﺋﺐ : ﻋﺠﺐ ﺁﺷﻔﺘﻪ ﺑﺎﺯﺍﺭﯼ ، ﺧﺮﯾﺪﺍﺭﺍﻥ ﺩﺍﻧﺎ ﺭﺍ ﻫﻤﻪ ﺗﺮﮐﺎﻥ ﺗﺒﺮﯾﺰﯼ ، ﺑﺖ ﺯﯾﺒﺎﯼ ﺭﻋﻨﺎ ﺭﺍ ﮔﺸﺎﺩ ﺩﺳﺖ ﺻﺎﺋﺐ ﺑﯿﻦ ، ﭘﺸﯿﻤﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻣﻨﺸﯿﻦ ﺧﺮﯾﺪﺍﺭﯼ ﭼﻨﯿﻦ ﻫﺮﮔﺰ ، ﭼﻪ ﺍﺭﺯﺍﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻋﻀﺎ ﺭﺍ ﺳﺮ ﻭﺩﺳﺖ ﺑﻠﻮﺭﯾﻦ ﺭﺍ ، ﺗﻦ ﺭﻋﻨﺎﯼ ﺳﯿﻤﯿﻦ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺮ ﮐﺎﺭﺵ ﻧﻤﯽ ﺁﯾﺪ ، ﺑﺠﺎﯾﺶ ﺩﺳﺖ ﻭ ﻫﻢ ﭘﺎ ﺭﺍ ﺑﯿﺒﻦ ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﺧﺮ ﺷﺪ ، ﻋﻨﺎﯾﺎﺗﺶ ﭼﻪ ﻭﺍﻓﺮ ﺷﺪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺟﻤﻠﻪ ﺍﺟﺰﺍ ﺭﺍ ، ﭼﻮ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺭﻭﺡ ﻭﺍﻻ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺑﻬﺘﺮ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﯽ ، ﺯﯾﺎﻧﺖ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ ﺑﺎﺭﯼ ﺑﯿﺎ ﺍﯼ ﺗﺮﮎ ﺷﯿﺮﺍﺯﯼ ، ﺑﺒﺮ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺩﻩ ﮐﺎﻻ ﺭﺍ ﺑﯿﺎ ﺩﻟﺪﺍﺭ ﺷﯿﺮﺍﺯﯼ ، ﺑﺒﯿﻦ ﺭﻧﺪ ﺍﺯ ﺳﺮ ﻣﺴﺘﯽ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ، ﻣﮕﺮ ﮔﻢ ﻋﻘﻞ ﺑﺮﻧﺎ ﺭﺍ ﺷﻤﺎﺗﺖ ﺑﺮ ﺧﺮﯾﺪﺍﺭﺍﻥ ، ﭼﻮ ﺳﻨﮓ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﭼﺮﺍ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﮔﻔﺘﻦ ﻫﺎ ، ﭼﻨﯿﻦ ﻋﺮﺿﻪ ﺗﻘﺎﺿﺎ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺩﻝ ﺭﺍ ، ﮐﻪ ﺑﺮﺗﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺩﻝ ﺭﺍ ﺯﻋﺸﻖ ﺗﺮﮎ ﺷﯿﺮﺍﺯﯼ ، ﻫﻤﻮ ﺑﺨﺸﺪ ﻫﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺳﺮ ﺁﺧﺮ ﭼﻪ ﻣﯽ ﻧﺎﺯﺩ ، ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﺧﻮﺍﺟﻪ ﻣﯽ ﺗﺎﺯﺩ ﺳﺨﺎﻭﺕ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺍﻭ ﻫﻢ ، ﺳﻤﺮﻗﻨﺪ ﻭ ﺑﺨﺎﺭﺍ ﺭﺍ ﺑﺪﻭﺭ ﺍﺯ ﻗﯿﻞ ﻭ ﺍﯾﻦ ﻏﻮﻏﺎ ، ﺳﺮ ﺧﻮﺩ ‏( ﺑﯽ ﻧﺸﺎﻥ ‏) ﺑﺎﻻ ﺩﻋﺎ ﮐﺮﺩﻡ ﯾﮑﺎﯾﮏ ﺭﺍ ، ﺗﻮ ﻫﻢ ‏(ﺍﻧّﺎ ﻓﺘﺤﻨﺎ ‏) ﺭﺍ ﺩﻛﺘﺮ ﺁﺻﻒ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﺣﺎﻓﻆ ﻭ ﮔﺮﻭﺳﯽ ﻭ ﺍﻧﻮﺷﻪ : ﺍﮔﺮ ﺁﻥ ﻣﻬﺮﺥ ﺧﻮﺍﻓﯽ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﺭﺩ ﺩﻝ ﻣﺎﺭﺍ ﻧﺜﺎﺭ ﻣﻘﺪﻣﺶ ﺳﺎﺯﻡ ﺷﻬﻨﺸﺎﻫﯽ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﺍﮔﺮ ﺣﺎﻓﻆ ﺑﺪﻭ ﺑﺨﺸﺪ ﺳﻤﺮﻗﻨﺪ ﻭ ﺑﺨﺎﺭﺍ ﺭﺍ ﻭ ﯾﺎ ﺁﻥ ﮐﺮﺩ ﮔﺮﻭﺳﯽ ﺗﻦ ﻭ ﺟﺎﻥ ﻭ ﺳﺮ ﻭ ﭘﺎ ﺭﺍ ﺩﻡ ﺍﺯ ﻗﯿﻤﺖ ﺯﻧﻨﺪ ﺁﺧﺮ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺭّ ﺑﯽ ﻫﻤﺘﺎ ﻭﮔﺮ ﺑﺎ ﻓﺨﺮ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ ﺍﻧﻮﺷﻪ ﺭﻭﺡ ﻭ ﻣﻌﻨﺎ ﺭﺍ ﻭﻟﯽ ﺁﺻﻒ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﺷﻬﻨﺸﺎﻫﯽ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﺑﺪﻭ ﺑﺨﺸﺪ ﺗﻦ ﻭ ﻣﻌﻨﺎ ، ﺑﻬﺸﺖ ﻭ ﻋﺮﺵ ﺍﻋﻼ ﺭﺍ ﺣﺴﯿﻦ ﻓﺼﯿﺤﯽ ﻟﻨﮕﺮﻭﺩﯼ : " ﺍﮔﺮ ﺁﻥ ﺗﺮﮎ ﺷﯿﺮﺍﺯﯼ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﺭﺩ ﺩﻝ ﻣﺎ ﺭﺍ" ﻧﺒﺨﺸﻢ ﺑﻬﺮ ﺧﺎﻟﯽ ﯾﮏ ﻭﺟﺐ ﺍﺯ ﺧﺎﮎ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﯿﺪ ، ﺍﺯ ﺳﺮ ﺗﺎ ﺑﻪ ﭘﺎ ، ﺍﻣﺎ ﻧﺒﺨﺸﯿﺪ ﺍﺯ ﺳﺮ ﻭﺍﺩﺍﺩﮔﯽ ﻣﻠﮏ ﺷﻬﯿﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﻧﺎﺗﻮﻟﯽ ﺩﺭﺧﺸﺎﻥ : ﺍﮔﺮ ﺁﻥ ﺗﺮﮎ ﺷﯿﺮﺍﺯﯼ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﺭﺩ ﺩﻝ ﻣﺎﺭﺍ ﭼﻪ ﺟﺎﯼ ﺑﺨﺸﺸﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﺳﺮ ﻭ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺑﺨﺎﺭﺍ ﺭﺍ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﭼﯿﺰ ﻣﯿﺒﺨﺸﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻭﯼ ﺣﺎﺟﺘﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﻪ ﺑﻬﺮ ﺗﺮﮎ ﺷﯿﺮﺍﺯﯼ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﺨﺸﯿﺪﻩ ﺟﺎﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻋﻤﺎﺩ ﮐﺮﻣﯽ : ﺍﮔﺮ ﺁﻥ ﺳﺮﻭ ﺍﻫﻮﺍﺯﯼ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﺭﺩ ﺩﻝ ﻣﺎﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺑﺮﻭﯼ ﮐﺠﺶ ﺑﺨﺸﻢ ﭼﻬﺎﺭﺷﯿﺮ ، ﻭ ﻣﻠﯽ ﺭﺍ ﺳﺨﺎ ﻭ ﺟﻮﺩ ﺁﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺷﻬﺮﺵ ﺑﺪﻭ ﺑﺨﺸﯽ ﻧﻪ ﭼﻮﻥ ﺣﺎﻓﻆ ﮐﻪ ﻣﯿﺒﺨﺸﺪ ﺑﻪ ﺷﯿﺮﺍﺯﯼ ﺑﺨﺎﺭﺍ ﺭﺍ ﺧﺎﻧﻢ ﯾﺎﺭﯼ : ﺍﮔــﺮ ﺁﻥ ﺗـــﺮﮎ ﺷﯿــﺮﺍﺯﯼ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﺭﺩ ﺩﻝ ﻣﺎ ﺭﺍ ﭼﻨــــــﺎﻥ ﺑﻮﺳﻢ ﺑﻪ ﺩﻝ ﺍﻭ ﺭﺍ ، ﻛﻪ ﺑﻮﺳﺪ ﺍﻭ ﺩﻝ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻧﻪ ﭼﻮﻥ ﺣــــﺎﻓﻆ ﺩﻫﻢ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺳﻤﺮﻗﻨﺪ ﻭ ﺑﺨـــﺎﺭﺍ ﺭﺍ ﻧﻪ ﭼﻮﻥ ﺻﺎﺋﺐ ﺩﻫﻢ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺳــﺮ ﻭ ﺩﺳﺖ ﻭ ﺗﻦ ﻭ ﭘﺎ ﺭﺍ ﻧﻪ ﭼﻮﻥ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻣﻲ ﺑﺨﺸﻢ ﺑﻪ ﺍﻭ، ﻣـــﻦ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺍﺟﺰﺍ ﺭﺍ ﻧﻪ ﭼﻮﻥ ﻳﺎﺭﻱ ﺑﺴﺎﻳﻢ ﻣﻦ ، ﺯ ﺁﻥ ﻋــــــﺰﺕ ﻛﻒ ﭘﺎ ﺭﺍ ﺳﻤـــﺮﻗﻨﺪ ﻭ ﺑﺨــــﺎﺭﺍ ﺭﺍ ﺍﺯﺁﻥ ﺷﺎﻩ ﻣﻲ ﺩﺍﻧـﻨــــﺪ ﻛﺠﺎ ﺁﺭﻱ ﺗﻮ ﺍﻱ ﺣﺎﻓﻆ ﺑﺮﺍﻳﺶ ﺍﻳﻦ ﻫــﺪﺍﻳـــــﺎ ﺭﺍ ﺳﺮﻭ ﺩﺳﺖ ﻭ ﺗﻦ ﻭ ﭘﺎ ﺭﺍ ﺧﺪﺍﻱ ﺩﻝ ﻧﻤﻲ ﺧﻮﺍﻫـــﺪ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺗﺮﻙ ﻣﻦ ﺻﺎﺋﺐ ، ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺳﻮﺩُ ﺍﻳﻨـﻬـــــﺎ ﺭﺍ ﻭ ﺗـﻮ ﺍﻱ ﺷﻬﺮﻳــــﺎﺭ ﻣﺎ ،ﻫﻤﻲ ﺷﻮﺭﻱ ﺳـــﺮ ﺻﺎﺋـﺐ ﻧﺪﺍﻧﺴﺘﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺭﺏ ﺍﻟﻜﺮﻳﻢ ﺍﺳﺖ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺍﺟــــﺰﺍ ﺭﺍ ﺗﻮ ﺍﻱ ﻳــــﺎﺭﻱ ﺍﮔﺮ ﻣﺤﻮ ﺟﻤﺎﻝ ﻳــــﺎﺭ ﻣﻲ ﺑﻮﺩﻱ ﺑﺴﺎﻳﻴﺪﻱ ﺯ ﺟــﺎﻧﺖ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻳﺶ ﺁﻥ ﺩﻝ ﺧــــــــﺎﺭﺍ ﺍﻣﯿﺮ ﯾﻮﺳﻒ ﻣﺤﺒﯽ ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﺣﺎﻓﻆ : ﻣﻨــﻢ ﺣـــﺎﻓﻆ ﮐﻪ ﺍﺷﻌﺎﺭﻡ ﭘﺮﯾﺸﺎﻥ ﮐــﺮﺩﻩ ﻓــﺮﺩﺍ ﺭﺍ ﺑـﻪ ﯾــﺎﺩﻡ ﺑــﺮﺩﻩ ﺍﯾـﻦ ﻋـــﺎﻟﻢ ﺗﻤـــﺎﻡ ﻓﮑــﺮ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﺍ ﺍﮔـﺮ ﺑـﺮ ﺗـﺮﮎ ﺷﯿـــﺮﺍﺯﯼ ﺳﺮﺍﯾﯿــﺪﻡ ﭼﻨﯿـﻦ ﺍﺷﻌـﺎﺭ ﻧﻤﯿـﺪﺍﻧـــﯽ ﮐـﻪ ﯾــﺎﺩ ﺍﻭ ﻫﻨـــﻮﺯﻡ ﺑـــﺮﺩﻩ ﺩﻟﻬـــﺎ ﺭﺍ ﭼﻨﯿــﻦ ﯾــﺎﺭ ﮔــﺮﺍﻥ ﻗﺪﺭﯼ ﻧﺪﯾــﺪﻡ ﺩﺭ ﭘــﺲ ﻋــﺎﻟﻢ ﮐﻪ ﺻﺎﺋﺐ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﻦ ﺩﻫﺪ ﺩﺳﺖ ﻭ ﺗﻦ ﻭ ﭘﺎ ﺭﺍ ﺍﮔــﺮ ﭘﺎﺳــﺦ ﻧﺪﺍﺩﻡ ﻣــﻦ ﺑﻪ ﺻﺎﺋﺐ ﺩﺭ ﭼﻨﯿﻦ ﺭﻭﺯﯼ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﻏﻤﺶ ﺑﯿﻨﻢ ﮐﻪ ﮔﯿﺮﺩ ﺩﺍﻣـﻦ ﻣـﺎ ﺭﺍ ﺍﮔــﺮ ﮔـــﻮﯾـــﻢ ﺩﻫــﻢ ﺑــﺮ ﺍﻭ ﺳﻤـﺮﻗــﻨﺪ ﻭ ﺑﺨــﺎﺭﺍ ﺭﺍ ﻫــﻢ ﺍﮐﻨـــﻮﻥ ﺑـﺎﺯ ﻣﯿﮕﻮﯾــﻢ ﺩﻫﻢ ﻣﻦ ﮐﻞ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﺍ ﺍﮔــﺮﻋﺸﻘﯽ ﭼﻨﯿﻦ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺑﮕﻮ ﺭﺍﺯ ﺧﻮﺩﺕ ﺑﺎ ﺭﺏ ﮐـﻪ ﺑـﺮ ﻋﺸــﺎﻕ ﻣﯿﺒﺨﺸﺪ ﺗﻤــﺎﻡ ﺭﻭﺡ ﻭ ﻣﻌـﻨﺎ ﺭﺍ ﻧﺼﯿﺤﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺑﺮ ﺗﻮ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﯼ ﺍﯾـﻦ ﭼﻨﯿﻦ ﺩﻟﺒـﺮ ﺑﻪ ﻫـﺮ ﻗﯿﻤﺖ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭ ﺍﮔـﺮ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺛﺮﯾـﺎ ﺭﺍ ﮐﻨﻢ ﯾﺎﺩﯼ ﺯ ﺍﯾﻦ ﯾﻮﺳﻒ ﮐﻪ ﺩﺍﺩﻩ ﻭﻗﺖ ﺧﻮﺩ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻧﺪﺍﯾﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺏ ﮔﻮﯾﯿــﻢ ﮐـﻪ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﺪ ﺯﻟﯿﺨﺎ ﺭﺍ ﻣﻬﺮﺍﻧﮕﯿﺰ ﺭﺳﺎﭘﻮﺭ ‏( ﻡ . ﭘﮕﺎﻩ ‏) : ﭼﻨﺎﻥ ﺑﺨﺸﯿﺪﻩ ﺣﺎﻓﻆ ﺟﺎﻥ، ﺳﻤﺮﻗﻨﺪ ﻭ ﺑﺨﺎﺭﺍ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻪ ﺗﺎ ﺍﮐﻨﻮﻥ، ﮐﺴﯽ ﭘﺲ ﮔﯿﺮﺩ ﺁﻥﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭘﺲ ﺑﺮﺳﺮ ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻭﻟﺨﺮﺟﯽ ﺣﺎﻓﻆ ﻣﯿﺎﻥ ﺷﺎﻋﺮﺍﻥ ﺑﻨﮕﺮ، ﻓﻐﺎﻥ ﻭ ﺟﯿﻎ ﻭ ﺩﻋﻮﺍ ﺭﺍ ﻭﺟﻮﺩِ ﺍﻭ ﻣﻌﻤﺎﯾﯽ ﺳﺖ ﭘﺮ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﻭ ﺍﻓﺴﻮﻥ ﺑﺒﯿﻦ ﺧﻮﺩ ﺑﺎ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﺨﺸﺶ، ﻣﻌﻤﺎ ﺩﺭ ﻣﻌﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﯿﺎ ﺣﺎﻓﻆ ﮐﻪ ﭘﻨﻬﺎﻧﯽ، ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﺩﻭﺭ ﺍﺯﺍﯾﻦ ﻏﻮﻏﺎ ﺑﻪ ﺧﻠﻮﺕ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺍﻧﺪﺍﺯﯾﻢ ﺍﯾﻦ ﺩﻝﻫﺎﯼ ﺷﯿﺪﺍ ﺭﺍ ﺭﻫﺎ ﮐﻦ ﺗﺮﮎِ ﺷﯿﺮﺍﺯﯼ ! ﺑﯿﺎ ﻭ ﺩﺧﺘﺮ ﻟﺮ ﺑﯿﻦ ﮐﻪ ﺑﺮﯾﮏ ﻃﺮﻩﯼ ﻣﻮﯾﺶ، ﺑﺒﺨﺸﯽ ﻫﺮﺩﻭ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﺍ ﻓﺰﻭﻥ ﺑﺮﭼﺸﻢ ﻭ ﺑﺮ ﺍﺑﺮﻭ، ﻓﺰﻭﻥ ﺑﺮ ﻗﺎﻣﺖ ﻭ ﮔﯿﺴﻮ ﻧﮕﺮ ﺑﺮ ﺩﻟﺒﺮ ﺟﺎﺩﻭ، ﮐﻪ ﺗﺎ ﺗﻪ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺩﺭﯾﺎ ﺭﺍ ﺷﻨﯿﺪﻡ ﺧﻮﺍﺟﻪﯼ ﺷﯿﺮﺍﺯ، ﻣﯿﺎﻥ ﺟﻤﻊ ﻣﯿﻔﺮﻣﻮﺩ : ‏« " ﭘﮕﺎﻩ" ﺍﺳﺖ ﺁﻧﮑﻪ ﭘﺲ ﮔﯿﺮﺩ، ﺳﻤﺮﻗﻨﺪ ﻭ ﺑﺨﺎﺭﺍ ﺭﺍ «! ﺑﺪﯾﻦ ﻓﺮﻣﺎﯾﺶ ﻧﯿﮑﻮ ﮐﻪ ﺣﺎﻓﻆ ﮐﺮﺩ ﻣﯽﺩﺍﻧﻢ ، ﻣﮕﺮ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﺁﺳﺎﻧﯽ ﮐﺴﯽ ﻭﻝ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻣﺎ ﺭﺍ؟ ! ﻣﺤﻤﺪ ﻋﺒﺎﺩﺯﺍﺩﻩ ﺷﺎﻋﺮ ﻃﻨﺰ ﺳﺮﺍ : ﺍﮔﺮ ﺁﻥ ﺗﺮﮎ ﺷﯿﺮﺍﺯﯼ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﺭﺩ ﺩﻝ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺧﻮﺷﺎ ﺑﺮ ﺣﺎﻝ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺶ، ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﺍ ﻧﻪ ﺟﺎﻥ ﻭ ﺭﻭﺡ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﻢ ﻧﻪ ﺍﻣﻼﮎ ﺑﺨﺎﺭﺍ ﺭﺍ ﻣﮕﺮ ﺑﻨﮕﺎﻩ ﺍﻣﻼﮐﻢ؟ﭼﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭﺍ؟ ﻭ ﺧﺎﻝ ﻫﻨﺪﻭﯾﺶ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺍﺭﺯﺷﯽ ﺍﺻﻼً ﮐﻪ ﺑﺎ ﺟﺮﺍﺣﯽ ﺻﻮﺭﺕ ﻋﻤﻞ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺧﺎﻝ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻧﻪ ﺣﺎﻓﻆ ﺩﺍﺩ ﺍﻣﻼﮐﯽ، ﻧﻪ ﺻﺎﺋﺐ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻓﻘﻂ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﺍﯾﻦ ﻫﺎ، ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ ﻭﻗﺖ ﻣﺎ ﻫﺎ ﺭﺍ !... ﯾﮏ ﺷﺎﻋﺮ ﯾﺎ ﺷﺎﻋﺮﻩ ﻃﻨﺰ ﺳﺮﺍﯼ ﺩﯾﮕﺮ : ﺍﮔﺮ ﺁﻥ ﺗﺮﮎ ﺷﯿﺮﺍﺯﯼ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﺭﺩ ﺩﻝ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﮕﻮﯾﺶ ﺑﺎﺯ ﭘﺲ ﺁﺭﺩ ﺩﻝ ﺑﯽ ﭼﺎﺭﻩ ﯼ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻣﮕﺮ ﻃﺎﻗﺖ ﻭ ﯾﺎ ﻇﺮﻓﯿﺘﺶ ﭼﻮﻥ ﺍﺳﺖ ﯾﺎﺭﻡ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺲ ﻣﯿﺮﺳﺪ ﺭﻩ ﺭﻩ ﺑﺪﺳﺘﺶ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﺩﻝ ﺭﺍ ﯾﮏ ﺷﺎﻋﺮ ﯾﺎ ﺷﺎﻋﺮﻩ ﮔﻤﻨﺎﻡ ﺩﯾﮕﺮ : ﺁﮔﺮ ﺁﻥ ﺗﺮﮎ ﺷﯿﺮﺍﺯﯼ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﺭﺩ ﺩﻝ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻝ ﻫﻨﺪﻭﯾﺶ ﺑﺨﺸﻢ ﯾﻪ ﻣﻦ ﮐﺸﮏ ﻭ ﺩﻭ ﻣﻦ ﻗﺎﺭﺍ ﺳﺮ ﻭ ﺩﺳﺖ ﻭ ﺗﻦ ﻭ ﭘﺎ ﺭﺍ ﺯ ﺧﺎﮎ ﮔﻮﺭ ﻣﯿﺪﺍﻧﯿﻢ ﺯﻣﺎﻝ ﻏﯿﺮ ﻣﯿﺪﺍﻧﯿﻢ ﺳﻤﺮﻗﻨﺪ ﻭ ﺑﺨﺎﺭﺍ ﺭﺍ ﮔﺮ ﻋﺰﺭﺍﯾﯿﻞ ﺯ ﻣﺎ ﮔﯿﺮﺩ ﺗﻤﺎﻡ ﺭﻭﺡ ﺍﺟﺰﺍ ﺭﺍ ﭼﻪ ﺧﻮﺷﺘﺮﻣﯿﺘﻮﺍﻥ ﺑﺎﺷﺪ؟؟ ﺯﺁﻥ ﮐﺸﮏ ﻭ ﺩﻭ ﻣﻦ ﻗﺎﺭﺍ ﯾﮏ ﺷﺎﻋﺮ ﯾﺎ ﺷﺎﻋﺮﻩ ﮔﻤﻨﺎﻡ : ﺍﮔﺮ ﺁﻥ ﺗﺮﮎ ﺷﯿﺮﺍﺯﯼ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﺭﺩ ﺩﻝ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻝ ﻫﻨﺪﻭﯾﺶ ﺑﺨﺸﻢ ﺳﺮﯾﺮ ﺭﻭﺡ ﺍﺭﻭﺍﺡ ﺭﺍ ﻣﮕﺮ ﺁﻥ ﺗﺮﮎ ﺷﯿﺮﺍﺯﯼ ﻃﻤﻊ ﮐﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﯽ ﭼﯿﺰ ﺍﺳﺖ؟ ﮐﻪ ﺣﺎﻓﻆ ﺑﺨﺸﺪﺵ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺳﻤﺮﻗﻨﺪ ﻭ ﺑﺨﺎﺭﺍ ﺭﺍ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺩﻝ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﺭﺩ ، ﮐﻪ ﻣﺤﺘﺎﺝ ﺑﺪﻧﻬﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺻﺎﺋﺐ ﺑﺨﺸﺪﺵ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺳﺮﻭ ﺩﺳﺖ ﻭ ﺗﻦ ﻭ ﭘﺎ ﺭﺍ ﯾﮏ ﺷﺎﻋﺮ ﯾﺎ ﺷﺎﻋﺮﻩ ﮔﻤﻨﺎﻡ ﺩﯾﮕﺮ : ﺑﻪ ﭘﯿﺶ ﺗﺮﮎ ﺷﯿﺮﺍﺯﯼ ﻣﮕﺮ ﮐﯽ ﺍﺭﺯﺷﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﮔﺮ ﺑﺨﺸﻢ ﺯ ﺩﺍﺭ ﺧﻮﺩ ﺗﻤﺎﻡ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺍﺟﺰﺍ ﺭﺍ ﺧﻮﺷﺎ ﺁﻥ ﮐﺲ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ ﺯ ﺩﺍﺭ ﻭ ﺍﺯ ﻧﺪﺍﺭ ﺧﻮﯾﺶ ﺑﺴﺎﻥ ﺷﯿﺦ ﺷﯿﺮﺍﺯﯼ ﮐﻪ ﺑﺨﺸﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﮔﺮ ﺁﻥ ﺗﺮﮎ ﺷﯿﺮﺍﺯﯼ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﺭﺩ ﺩﻝ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻝ ﻫﻨﺪﻭﯾﺶ ﺑﺨﺸﻢ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﻠﮏ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﺍ ﯾﮏ ﺷﺎﻋﺮ ﯾﺎ ﺷﺎﻋﺮﻩ ﮔﻤﻨﺎﻡ ﺩﯾﮕﺮ : ﻫﺮ ﺍﻧﮑﺲ ﭼﯿﺰ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ، ﺯ ﺩﺭﮎ ﺧﻮﯾﺶ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ ﯾﮑﯽ ﺟﺎﻥ ﻭ ﯾﮑﯽ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﻫﯿﺞ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺑﺨﺸﺶ ﻋﺮﯾﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻥ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﻋﺼﯿﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﺮﮐﺲ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻝ ﺩﻭﺻﺪ ﺑﺲ ﺑﯿﺶ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ ﺍﮔﺮ ﺍﻥ ﺗﺮﮎ ﺷﯿﺮﺍﺯﯼ، ﺩﻟﯽ ﺭﺍ ﺩﺳﺖ ﺍﻭﺭﺩﯼ ﺗﻮ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺩﺍﻥ ﮐﻪ ﺍﻭ ﻫﻢ ﻧﯿﺰ، ﯾﮑﯽ ﻧﺎﭼﯿﺰ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ ﯾﮏ ﺷﺎﻋﺮ ﯾﺎ ﺷﺎﻋﺮﻩ ﮔﻤﻨﺎﻡ ﺩﯾﮕﺮ : ﻫﺮ ﺁﻥ ﮐﺲ ﭼﯿﺰ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ، ﺑﻪ ﺯﻋﻢ ﺧﻮﯾﺶ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ ﯾﮑﯽ ﺷﻬﺮ ﻭ ﯾﮑﯽ ﺟﺴﻢ ﻭ ﯾﮑﯽ ﻫﻢ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺍﺟﺰﺍ ﺭﺍ ﮐﺴﯽ ﭼﻮﻥ ﻣﻦ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻫﯿﭻ ﺩﺭ ﺩﻧﯿﺎ ﻭ ﺩﺭ ﻋﻘﺒﺎ ﻧﮕﻮﯾﺪ ﺣﺮﻑ ﻣﻔﺘﯽ ﭼﻮﻥ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺗﺎﺏ ﺍﺟﺮﺍ ﺭﺍ ﯾﮏ ﺷﺎﻋﺮ ﯾﺎ ﺷﺎﻋﺮﻩ ﮔﻤﻨﺎﻡ ﺩﯾﮕﺮ : ﺍﮔﺮ ﯾﺎﺭ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺎﻻ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺎﺭﺍ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﻟﻄﻔﺶ ﺑﺒﺨﺸﺎﯾﻢ ﺗﻤﺎﻡ ﺟﻤﻠﻪ ﺍﻋﻀﺎ ﺭﺍ ﻫﺮ ﺁﻥ ﮐﺲ ﭼﯿﺰﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ ﺯ ﻣﺎﻝ ﺧﻮﯾﺶ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ ﻫﺮ ﺁﻥ ﮐﺲ ﭼﯿﺰﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ ﺯ ﻣﻠﮏ ﺧﻮﯾﺶ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ ﻧﻪ ﭼﻮﻥ ﺣﺎﻓﻆ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ ﺳﻤﺮﻗﻨﺪ ﻭ ﺑﺨﺎﺭﺍ ﺭﺍ ﯾﮏ ﺷﺎﻋﺮ ﯾﺎ ﺷﺎﻋﺮﻩ ﮔﻤﻨﺎﻡ ﺩﯾﮕﺮ : ﮐﻼﻡ ﻭ ﺩﺭﺩ ﺣﺎﻓﻆ ﺳﺨﺎﻭﺕ ﯾﺎ ﺧﺴﺎﺳﺖ ﻧﯿﺴﺖ ﻧﺨﻮﺍﻧﺪﯼ ﺑﯿﺖ ﺩﯾﮕﺮ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺷﻤﺎﯾﺎﻥ ﺭﺍ " ﺯ ﻋﺸﻖ ﻧﺎﺗﻤﺎﻡ ﻣﺎ ﺟﻤﺎﻝ ﯾﺎﺭ ﻣﺴﺘﻐﻨﯽ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺁﺏ ﻭ ﺭﻧﮓ ﻭ ﺧﺎﻝ ﻭ ﺧﻂ، ﭼﻪ ﺣﺎﺟﺖ ﺭﻭﯼ ﺯﯾﺒﺎ ﺭﺍ


موضوعات مرتبط: شعر , شيعري كوردي , شعرفارسي , ,

|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0


مطالب مرتبط با این پست




















می توانید دیدگاه خود را بنویسید


نام
آدرس ایمیل
وب سایت/بلاگ
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

آپلود عکس دلخواه:








منوی کاربری


عضو شوید


نام کاربری
رمز عبور

:: فراموشی رمز عبور؟

عضویت سریع

نام کاربری
رمز عبور
تکرار رمز
ایمیل
کد تصویری
نظر سنجی

بنظرشماكدام يك ازشهرهاي كردنشين زيربيشترهدف تهاجم فرهنكي قراركرفته است؟

آرشیو مطالب
خبرنامه
براي اطلاع از آپيدت شدن وبلاگ در خبرنامه وبلاگ عضو شويد تا جديدترين مطالب به ايميل شما ارسال شود



دیگر موارد
چت باکس

نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)
تبادل لینک هوشمند

تبادل لینک هوشمند
برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان kurdnews و آدرس kordstan.LoxBlog.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را د




آمار وب سایت

آمار مطالب

:: کل مطالب : 5108
:: کل نظرات : 147

آمار کاربران

:: افراد آنلاین : 1
:: تعداد اعضا : 47

کاربران آنلاین


آمار بازدید

:: بازدید امروز : 1856
:: باردید دیروز : 4879
:: بازدید هفته : 1856
:: بازدید ماه : 101376
:: بازدید سال : 2233165
:: بازدید کلی : 6133344